Thrashgrootheden uit de jaren ’80 worden op Aauw Ijzer probleemloos afgelost door hardcorelegenden uit de jaren ’90. Zolang het maar Aauw, Ijzerig en vooral steengoed is. Met een welgemikte stijlbreuk slepen we jullie mee in een kolkende rivier vol stevig beukwerk. Backfire herrees onlangs uit zijn assen en komt met een nieuwe plaat de boel opnieuw volledig in brand steken. Deze Maastrichtenaars weten als geen ander hoe het moet: rechttoe rechtaan rammen.

Zo’n gevestigde waarde dat het je bijna zou ontgaan dat deze dwarskoppen hun bandnaam naar een weerfenomeen hebben vernoemd. Punten voor originaliteit!

Maar goed: alsof je in een Typhoon stapt, raast en blaast Cyclone weer als vanouds. Goeien, ouwen thrash wordt stilaan een zeldzaamheid, maar met de pioniers van Cyclone zet je je maar beter schrap. Het tempo volgt een strak Strava-schema, de riffs snijden zowaar nog sneller aan en de hoog uithalende zang maakt het bulderende geheel compleet. Stormschade verzekert/-d.

De West-Vlaamse metalscene is niet vies van wat kruisbestuiving. De vier alchemisten van Divided mengen en combineren tot er een unieke mix van klanken opborrelt. Ze zitten zo in het zog van tal van hedendaagse metalvernieuwers en we zouden er niet van verschieten dat ze binnenkort met forse rukken uit het wiel demarreren. Zelf gooien ze genres als hardcore, sludge en post-rock op, maar kom vooral zelf aanschouwen wat voor klatergoud er in de schaal ligt. Deze gasten bewijzen: grensoverschrijdend kan ook een goeie connotatie hebben.

Over opmerkelijke bandnaams gesproken: AGAOS draait de herdersrollen om. Als door een demonische geit op stang gejaagd, worden de diepste keelgeluiden bovengehaald, rollen basdrums vlotjes in duo van de pedalen en krijgen riffs de zwaarste lading aangeplakt. Metal zoals het hoort dus, met het beste van vele donkere werelden, een bijna dierlijke intensiteit en genoeg ervaring op de teller om het Aauw Ijzer-publiek een verrassende stomp rijker te maken. Een gewaarschuwd man is er twee waard: deze in death metal gedrenkte uppercut zal je ’s avonds schaapjes doen tellen.

De gouwe ouwe rakkers van Tankard op Aauw Ijzer! Een mens zou voor minder z’n patchfrakske bovenhalen. Tankard heeft de ultieme metalbelevenis geperfectioneerd: een soort heidense liefdesvrucht tussen de duivelse linker- en de van een onvermijdelijke pint voorziene rechterhand. Meteen dé manier om deze Duitslappen te aanschouwen – als je ten minste niet in een door alcoholzweet verzengde moshpit het mooie weer staat te maken.

Niet dat de intoxicatie voor loomheid zorgt. Snel, luid en woest dendert Tankard voorbij. Pik aan, duik mee in de ketel vol toverdrank en je waant je voor een dik uur de dapperste der Galliërs.